Íslensk þjóðfræði - Íslenskir málshættir Bjarni Vilhjálmsson og Óskar Halldórsson, Almenna Bókfélagið, 1986.
Baldur Fátt er ljótt á Baldri. Ekki skyldi Baldri böls biðja.
Grýla Eins fer hún Grýla með öll börnin sín.
Hel Jafnlangt er til heljar heima og á hafi úti. Fölvar hel, þó frítt sé.
Helgrind Allir sitja jafnhátt á helgrindum
Jötun Ekki eru jötnar meybarna meðfæri.
Óðinn Ekki verður Óðinn örþrifa. Ekki er Óðins tryggðum að trúa.
Tröll Tröll toga tungu úr höfði. :ginna til óheillaorða. Tröll ganga trautt á grið sín. :ekki ganga öll tröll á griðin. Tröll eru í tryggðum bezt. Oft eru tröll trú, en það ert ekki þú. Ekki margt er verra en tröll. Hvert tröllið tryllir annað. Ekki tryllir eitt tröll annað. Það er tröllgangur, þegar hvert tröllið tryllir annað. Illt er það, að tröll njóti manna. Aum er sú erfðin að eiga mök við tröll. Tröll vísa hrossum að haga. Oft sýnast tröll fyrir dyrum standa. Trautt mun ég trúa þér tröll, hvað Höskollur. Tröll éta tálgaðan eyri.
Tungl Þótt hundurinn gelti að tunglinu, gleypir hann það ei.
Týsdagur Týsdagur er heimadagur. :heilladagur
Verðandi Vafinn er Verðandi reyk. :framtíðinn
Þór Ólíkur er þinn Þór mínum Þór.
Þorri Brigðular eru þorra þíðurnar. Kemur þorri í annan tíma.
Þurs Segja skal þursi, ef hann sittur nökkviður við eld. :nakinn
Draugur Þrennt er vörn gegn draugum, alspora hundur, oddlaus hnífur og skeifa.
Ægir Engin hefur afl við Ægir.
Comments